nl nl en en

Gun mijn generatie ook het Zwitserleven gevoel

Ik behoor tot generatie Z en ga pas over 40 jaar met pensioen. Toch maak ik me ernstig zorgen. Op dinsdag 4 juni is een motie van de VVD, BBB en SGP tegen “activistisch of ideëel” beleggen aangenomen. De motie verzoekt de regering om te onderzoeken hoe het uitgangspunt van “een koopkrachtig pensioen voor de deelnemers” kan worden verankerd.

Pensioenfondsen zijn naar het inzien van de ondersteunende partijen te veel bezig met het behalen van politiek gedreven doelen. De doelen waarnaar wordt verwezen? Dat pensioenfondsen niet langer willen beleggen in de fossiele industrie en dat ze bij hun beleggingskeuzes te veel rekening houden met mens en milieu.

Deze motie verbaast mij ontzettend. “Activistisch beleggen” gaat er juist voor zorgen dat er in de toekomst nog een koopkrachtig pensioen voor de deelnemers is. Op korte termijn – en dus ook voor de huidige generatie gepensioneerden – klopt het dat er geld valt te verdienen met onverantwoord beleggen. De fossiele industrie levert nu eenmaal een goed rendement op. Maar op de midden en lange termijn verandert het plaatje.

We zijn onze planeet actief aan het verzieken. Om maar een paar voorbeelden te geven; de helft van al het plastic op de wereld is in de laatste 15 jaar gemaakt, de Great Pacific Garbage Patch is 3 keer zo groot als Frankrijk. In Brazilië wordt jaarlijks een gebied ter grootte van Luxemburg ontbost en de jaarlijkse hoeveelheid grote natuurrampen neemt alleen maar verder toe. In de VS waren in de jaren 80 de kosten van klimaat gerelateerde rampen gemiddeld 3,3 miljard dollar.  De afgelopen 5 jaar was dit gemiddeld 20,4 dollar per jaar.

De gedachte dat de beleggingen van pensioenfondsen compleet los staan van de gevolgen van klimaatverandering, nu en in de toekomst, is op zijn zachtst gezegd naïef. Bedrijven voelen, net als mensen, de negatieve gevolgen van klimaatverandering: gebieden worden onbewoonbaar en grondstoffen worden schaarser. Dit zal een directe negatieve invloed zijn op de activiteiten van deze bedrijven wat gaat resulteren in een risico voor de toekomstige resultaten van pensioenfondsen.

Gaan we op de huidige koers door, dan valt er voor mijn generatie en degene die volgen helemaal geen “koopkrachtig pensioen” meer te realiseren. We hebben dan de planetaire grenzen van onze wereld volstrekt overschreden. Kijken we dan terug naar 2024, het jaar waarin we in plaats van alles op alles zetten om klimaatverandering tegen te gaan, we te druk bezig waren met maatschappelijk verantwoord beleggen bestempelen als “activistisch en ideëel”? Zoals iedereen wil ook ik een mooi “koopkrachtig” pensioen waarmee ik het beloofde Zwitserleven gevoel mee kan bereiken, maar vraag je af: wat is geld waard in een onbewoonbare wereld?  De oplossing voor klimaatverandering is niet te koop, hoe koopkrachtig je pensioen ook mag zijn.

Dit artikel verscheen eerder al in Het Nederlands Dagblad.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Column Maarten Busch pensioenfondsen VBDO
“De gedachte dat de beleggingen van pensioenfondsen compleet los staan van de gevolgen van klimaatverandering, nu en in de toekomst, is op zijn zachtst gezegd naïef.”

Nieuws